عشق آلوچه نيست که بهش نمک بزنی،دختر همسایه نيست که بهش چشمک بزنی،غذا نيست که بهش ناخونک بزنی،رفيق نيست که بهش کلک بزنی عشق مقدسه , بايد جلوش زانو بزنی 

دوست دارم دستانم را به سوی آسمان پر ستاره دراز کنم و ستاره ای بچینم و بر روی آن بنویسم ای اولین حکایت بی انتهای عشق ، با تمام وجود دوستت دارم .

گفتي که دنيا را پر از غم دوست داري  پس مطمئن هستم مرا هم دوست داري
گفتي نمي خواهي ببارم عشق ، اما شعر غريبي را که گفتم دوست داري  . . .

يکي محبت ميکنه يکي ناز ميکنه ! اوني که ناز ميکنه هميشه محبت ميبينه اوني که محبت مي کنه هميشه تنهاي تنهاست

درخت با برگ های خشک و شاخه های شکسته هم هنوز درخت است . . .
آدم اما “ دلش که بشکند ” ، دیگر آدم نمی شود !

دلشکسته ام . . .
همچون مادرى که ، لباسهاى ورزشى بچه اش بوى سیگار میدهد . . .

با توام بفهم

دلگرمی میخواهم

نه سرگرمی ...

دلتنگی همیشه از « تنهـــــایی » نیست



گاهی از « فاصله » است



« فاصله » از کسی است که دوستش داری



وچه سخت است نه تو پای رفتن داشته باشی،



نه او توان آمدن [ ماندن ]



پس : « فاصله » خــــر است ...

من و تو

دو خط موازی بودیم که

با احساسمان ، در بی نهایت ، به هم رسیدیم

دانشمندان نمی فهمند

احساس و خط موازی و بی نهایت را ،

ما با احساسمان دنیا را جلو می بریم

و سالهاست که دانشمندان

با مغز هایشان ریده اند ...

برو زیر باران هر چقدر می توانی..... 
قطرات باران را در دست بگیر..... 
هر قدر نتوانستی بگیری..... 
اونقدر دوستت دارم

آروم بشی صدا میشم / نفس بخوای هوا میشم / پناه بخوای خونه میشم / سر بذاری شونه میشم / تو جون بخواه فدات میشم

عشقم خیلی دوست دارم